การเงินคนจน : The Poor and Their Money 

Author : รัทเทอร์ฟอร์ด, สจวร์ต

เราอาจจะเคยสงสัยว่า ฉันก็ขยันทำมาหากิน ใช้จ่ายอย่างประหยัดและเก็บออมเหมือนที่เค้าบอกกันแต่ทำไมยังไม่รวยสักที คำถามเหล่านี้คงจะตรงกับชีวิตใครหลายๆ ผู้เขียน สจวร์ต. รัทเทอร์ฟอร์ด บอกเล่าให้ได้รับรู้และเข้าใจวิถีชีวิตคนจนอย่างลึกซึ้งกว่าความเชื่อมเดิมๆ เพราะในความเป็นจริงแล้วคนจนนั้นบริหารเงินเก่งไม่แพ้คนชนชั้นกลางหรือชนชั้นสูง ซึ่งสาเหตุหลักสำคัญก็เพราะคนจนมีเงินอยู่น้อยนิด ดังนั้นยิ่งมีน้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งต้องใช้สมองว่าจะทำอย่างไรกับเงินนั้นให้เกิดค่าสูงสุด แล้วถ้าพวกเขาออมเงินเก่ง บริหารเงินเป็น แล้วเหตุใดพวกเขาถึงยังคงจนอยู่เรามาลองดูแต่ละสาเหตุกันเลย

สภาพแวดล้อมในการอยู่อาศัยมีผลต่อความจน  ลองคิดดูว่าถ้าคุณต้องอยู่บ้านกระต๊อบเพิงสังกะสีที่อาจจะถูกมองลอดเข้ามาจากภายนอกเมื่อไหร่ก็ได้ ด้วยความที่บ้านหรือที่อยู่อาศัยของคนจนไม่ได้มีรั้วรอบขอบชิดเหมือนบ้านชนชั้นกลางคนทั่วไป กำแพงไม่ได้หนาพอจะทนทานต่อการบุกรื้อค้นเข้ามาได้ ทำให้การจะเอาเงินเก็บไว้ในลิ้นชักในบ้านพร้อมล็อคกุญแจก็จะยิ่งเป็นการเสี่ยงต่อคนนอกที่อาจจะเข้ามา อย่าว่าแต่การเก็บของมีค่าไว้ในบ้านเลยขนาดชีวิตตัวเองที่สำคัญที่สุดก็ยังไม่รู้สึกถึงความปลอดภัยในการอยู่ในบ้าน หรือเรียกว่าความจำเป็นพื้นฐานของชีวิตยังไม่พร้อม พวกเขาจึงหาเงินและใช้มันเพิ่มเติมเต็มสิ่งเหล่านี้ให้สมบูรณ์และยังชีพไปก่อน

เผลอเอาเงินไปใช้กับเรื่องอื่นที่อาจจะจำเป็นชั่วขณะ จนพลาดโอกาสที่จะเปลี่ยนเงินออมให้กลายเป็นเงินก้อนที่จะทำให้คนจนคนนั้นหลุดออกจากกับดักความจนได้ แล้วนั่นก็เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมคนจนจำนวนไม่น้อยมักเลือกออมเงินผ่านทอง เพราะพวกเขารู้สึกว่าการเปลี่ยนเงินให้อยู่ในรูปทองนั้น พกติดตัวไปได้ตลอดเวลา ครั้นเมื่อต้องการเปลี่ยนทองให้กลายเป็นเงินก็สามารถทำได้ง่ายกว่าทรัพย์สินประเภทอื่นๆ

การออมของคนจนไม่เหมือนกับคนชนชั้นอื่นโดยเฉพาะคนรวย คนชนชั้นอื่นอาจออมเพราะต้องการออมไปเรื่อยๆ สะสมเอาไว้ใช้หลังเกษียณ หรือออมไว้ก่อนโดยยังไม่มีเป้าหมายที่แน่นอนว่าจะออมไปเพื่ออะไร แต่กับคนจนนั้นต่างกันลิบลับ เพราะทุกครั้งที่ออมพวกเขาล้วนออมอย่างมีเป้าหมาย ไม่ว่าจะต้องการซื้อเครื่องไฟฟ้า ออมไว้เป็นค่าเทอมลูก ออมไว้เพื่อจ่ายค่าผ่าตัดค่าหมอ หรือออมไว้เพื่อต่อเติมบ้าน ดังนั้นการออมของคนจนคือการเปลี่ยนเศษเงินเล็กๆ น้อยๆ ที่ด้อยค่า ให้กลายเป็นเงินก้อนที่มีค่าพอจะทำอะไรบางอย่างให้เกิดขึ้นจริงได้ พวกเขามักไม่ค่อยออมเพราะคิดถึงเป้าหมายในระยะยาวเกินไปที่จับต้องไม่ได้ เพราะทุกการออมของพวกเขาล้วนมีเป้าหมายสำคัญที่ต้องการพิชิตอยู่นั่นเอง

หนังสือ “การเงินคนจน” เล่มนี้ ทำให้เข้าใจว่าแท้จริงแล้วคนจนเก่งในการบริหารจัดการเงินแค่ไหน เพียงแค่พวกเขาขาดความรู้ความเข้าใจพื้นฐานในการจัดการการเงินที่ถูกต้องที่จะเอาไปเป็นหลักในการวางแผนการเงินให้กับตัวเองและครอบครัว นอกจากนั้นแล้วยังมีอีกส่วนที่ทำให้พวกเขามีข้อจำกัดบางอย่างในเรื่องของการเข้าถึงบริการทางการเงินดีเลยทำให้พวกเขาต้องมีต้นทุนในการออมที่สูงขึ้นเป็นเท่าทวีคูณไม่แพ้การกู้ สิ่งเหล่านี้จึงทำให้ความจนถูกส่งต่อเป็นมรดกให้กับลูกหลานรุ่นต่อรุ่นและไม่สามารถหลุดพ้นจากกับดักความยากจนได้สักทีนั่นเอง