แม้จะเจอจุดหักเหเรื่อง งาน เงิน ความรัก หรือต้องตัดสินใจเรื่องใหญ่ๆ ในชีวิตแค่ไหนแต่คุณจะเพลี่ยงพล้ำไม่ได้อีกแล้ว "พวกผู้ใหญ่มักบอกว่า ช่วงอายุของฉันคือเวลาที่ดีที่สุดบ้างละ น่าอิจฉาบ้างละ ฉันก็คิดอย่างนั้นนะ แต่ไม่เห็นมีความสุขเลย" นี่เป็นคำพูดที่นักอ่านวัยยี่สิบบอกฉันบ่อยๆ พวกเขารู้ดีว่าวัยนี้เป็นช่วงเวลาที่งดงามที่สุด แต่กลับรู้สึกว่าไม่สามารถตัดสินใจเรื่องต่างๆ ในชีวิตได้ พวกเขากลัวว่าเมื่ออายุเข้าวัยสามสิบแล้ว จะยังไม่มีอะไรที่จับต้องได้เลยนอกจากการสูญเสียผิวพรรณอันเปล่งปลั่งไป แถมยังกลัวว่าพวกเขาจะอิจฉาความสงบสุขที่คนวัยสามสิบได้รับเพื่อชดเชยกับการบอกลาความเยาว์วัย แต่ความจริงแล้วสันติสุขในวัยสามสิบไม่ได้น่าอิจฉาอะไรเลย ฉันบอกไว้เลยว่า แม้จะอายุสามสิบแล้ว ชีวิตก็ไม่ได้ง่ายขึ้น คนวัยยี่สิบจะเจ็บปวดเพราะความไม่รู้ และถึงแม้จะเข้าใจเมื่อวัยสามสิบ แต่ก็ยังสับสนแม้ว่าพวกเธอจะใช้ชีวิตได้เชี่ยวชาญกว่าวัยยี่สิบและอยู่ในฐานะ "ผู้ใหญ่มือใหม่" แต่คนอายุสามสิบปีกลับเป็นวัยที่มีภาระหน้าที่มากขึ้น เพราะเหตุนี้จึงรู้สึกเหนื่อยแล้วเหนื่อยอีก